Adam Mickiewicz 

Adam Mickiewicz urodził się 24 grudnia 1798 roku w Zaosiu koło Nowogródka, zmarł 26 listopada 1855 roku w Konstantynopolu. Zaliczany jest do największych polskich poetów i publicystów romantyzmu, często nazywany jest także "narodowym wieszczem". W latach 1807- 1815 młody Mickiewicz uczęszczał do dominikańskiej szkoły powiatowej, a mając 17 lat ukończył lokalną szkołę. Studia rozpoczął na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie na kierunku humanistycznym w przyszłości planując podjęcie pracy nauczyciela.

Adam Mickiewicz był jednym z założycieli Towarzystwa Filomatów. Członkostwo to w znaczny sposób wpłynęło na twórczość Wieszcza właśnie z tego okresu jego życia. Pracę nauczyciela Mickiewicz rozpoczął w 1819 roku w Kownie. W 1823 roku został aresztowany, a następnie uwięziony w klasztorze bazylianów w Wilnie. W latach 1824-1829 poeta przebywał w Petersburgu, Odessie, Moskwie i na Krymie. Podczas długiej podróży po Europie Mickiewicz odwiedził Niemcy, Włochy oraz Szwajcarię. Do Wielkopolski poeta przybył dopiero w roku 1831, jednak nie przekroczył granicy i ostatecznie pozostał w Dreźnie. Przebywał tu do roku następnego. Następnie udał się do Paryża, w którym osiadł na emigracji. Tu też ożenił się w 1834 roku z Celiną Szymanowską, która urodziła mu sześcioro dzieci: Władysława (1838- 1926), Józefa (1850- 1938), Aleksandra, Jana oraz dwie córki. W kolejnych latach objął stanowisko profesora literatury łacińskiej w Lozannie, następnie Mickiewicz objął katedrę języków słowiańskich w College de France, stał się także prezesem Wydziału Historycznego Towarzystwa Literackiego w Paryżu.

 W roku 1848 podczas Wiosny Ludów, jako aktywny działacz polityczny utworzył Legion Polski we Włoszech, zwany potem Legionem Mickiewicza. Wkrótce potem powrócił do Paryża i stał się redaktorem pisma "Trybuna Ludów". W roku 1851 poddany został nadzorowi policyjnemu. Podczas wojny krymskiej udał się do Konstantynopola w Turcji, gdzie utworzył Legion Polski oraz Legion Żydowski do walki z carską Rosją. Epidemia cholery przyniosła kres życiu wielkiego poety. Ciało wieszcza przewieziono do Paryża i pochowano na cmentarzu Champeaux w Montmorency. Zwłoki w roku 1890 zostały przeniesione na Wawel i złożone w Krypcie Wieszczów Narodowych.